Buffalo soldiers

Van New York naar Buffalo is zo'n 650 km en da allemaal voor $30, hoe kunne zer winst aan doen! Da was ineens ons duurste busticket, 't goeikoopste was van Washington na New York, toch ook zo'n 360 km, voor $1 (en nee kzen gen nulleke vergete). In Buffalo wederom gratis verblijf kunne regelen, bij de Larry, ne 50 jarige gepensioneerde dieje zen pensioen hoger is dan wa wij te same (legaal!!) kunne verdiene in een maand. Moetek nog zegge da we weer me ons gat in de boter zen gevalle?

In buffalo zelf is ni zoveel te zien, de meeste interessante gebouwe zijn banken. Zo hebde het liberty building me 2 mini versies van het statue of liberty en een gebouw me ne goude kopel, beide banken. Het enige andere bezienswaardigheid was city hall, in mijn ogen ne gigantische Fuck You, maar oordeelt gerust zelf!

City Hall.

Aan het waterfront waren ze een podium aan het opstellen en wij natturlijk benieuwd of da we een gratis optrede konne meepikke. Tegeslag, twas ne color run. Toch ma eens opzoeke straks... Het waterfront is ook nen belachelijke naam want alles ligt hier aant water, de 5 grote mere hemme hunne naam ni gestole. Effe een vergelijking: Lake Superior (het bovenmeer) is bijna 3x zo groot als heel België, I kid you not!

Onzen host dacht er het zijne van toen we zeide da we dieje color run wel zagen zitte en was dan ook stom verbaasd toen da we om half acht smorgens (ja want die mafketels staan daar voor op) uit onze nest waren. Het was wel de moeite waard, na de run een dik feestje, nog nooit zo hard gefeest zo vroeg op den dag. Normaal koste da ook $55 om mee te doen ma niemand die ons iet vroeg of reclameerde, we gon het nei ook ni zelf melden eh :-D

Feestje na de color run.

De larry heeft ook eens voor ons gekookt, een slaatje als voorgerecht, mac en cheese als hoofdgerecht. Een nagerechtje was hem vergete en al mor goe ook want iedereen was nu al overboeft. Derna zen we na de Q bar gegaan. De regenboog langs den buitekant en het volk langs den binnekant deed ons al eens nadenke. 5min later ware we der wel zeker van: we zate in een homo bar, 3x rade waar de q voor stond! We zijn daar langs alle kante getrakteerd, ach ja, het is onbeleefd om iets te weigeren zeker? Der was ook nog een kunstenfestival en der zijn we dan maar na vertrokke, just nog een liedje van electric 6 opzette...

Hint voor het electric six liedje...

Wij dachte ook da een kunstenfestival zo iets was als in België: drinke, feeste, muziek en een paar hippies die wa over kunst staan te leutere. Daar is het omgekeerd, massas hippies en een paar gaste die staan te drinke en feeste. Mor kom, twas verniet eh!

Een van de kunstwerken op het kunstenfestival.

Om Buffalo goe af te sluite, moeste we een dagske aan de niagara watervalle doorbrenge. Voor 2 dollar me de bus nor ginder en de Larry had ons nog voorgesteld aan den Bob en den Bill. Die woonde der dicht aan en gingen ons rondleiden. De watervalle zelf zen best we indrukwekkend. Langs de kant van de VS sloeg het wa tege ma de Canadese kant is echt we prachtig! Ookal had ik ni echt verwacht da het zo'n verstedelijkt gebied ging zijn. Die manne hebbe ons ook nog het niet toeristisch deel van de rivier late zien: ne zotte whirlpool waar al nen hoop mense in verdronke zijn omda ze dachte het te kunne overzwemme. Den avond afgeslote me een gigantisch vuurwerk over de watervallen, prachtig!

Niagra Falls - US side

Niagra Falls - Canadian side.

Vuurwerk 's avonds.

Onze laatste must-do in Buffalo zijn natuurlijk de Buffalo chickenwings. We zijn na de bar geweest waar die 'uitgevonden' zijn. Cool barreke en goei ete! Op nor Toronto.

Washington!! Wait... What?!

Whoehoew, eindelijk aangekomen in een stad en verblijf hebbe! Bij majoor Paul, dieje werkt voor het Pentagon. Ne mafkel, maar nen brave mafkel! Toen we aangekomen zijn in DC was hij nog aant werke dus zijn wij ma drekt beginne sightseen he. Als ge union station verlaat, ziede direct het capitol en ge kunt echt het bovenste deel ook bezoeken. Gratis nog wel!

The capitol.

Mor graak da ma is binne! We kwame nog mor just aan en twas al : no foods no liquids! Goe, ons water uitgekapt en ete hadde we toch ni... Blijkbaar bedoelde ze me liquids dus ook tandpasta en ons zakmeske of schaar kwam er ook ni in. Dan ma gaan verstoppe ergens he. Eindelijk binne, wa een gedoe. Komt er een vrouw af: did you throw that stuf in the garbage? Cause else they are gonna find it and they will find you! Bitch please, ge hed just niks gevonne! Buite al da gezever was het wel heel interessant en zeker de moeite om te bezoeke.

Rondom het witte huis zijn er enorm veel bezienswaardighede waar ge gerust nen dag mee kunt vulle. Zo hedde het Washington, Licoln, World War, Korean war, Vietnam, Martin Luther King, FDR en Jefferson memorial. Allemaal de moeite waard, alleen jammer daze aan de meeste aant werken waren.

Lincoln memorial.

Korean War memorial.

Washington memorial.

Martin Luther King memorial.

Jefferson memorial

Ook in Burke, waar de Polle woont, hebbe we ons nen dag zuut kunne houden. Der is een meer, een geganitsch meer, op nog geen 2.5km van ons verblijf. Der is trouwens ne wallmarkt, zalige winkel: spotgoeikoop en gigantisch! Voor 32 dollar ete gekocht en echt 5 dage goe van gegete!

Bos rond Burke Lake.

Tal van musea in DC ook, te veel... daarom enkel air and space gedaan en natural history. Dinos he! Die zijn beide ook zo enorm groot da ge der me gemak nen dag kunt spendere.

Compleet skelet van nen T-Rex.

Antwerpen vlak na een V2 bombardement.

V2 raket.

Authentieke Lunar Model - Ongebruikte reserve module.

JFK's en familie graf.

Als laatste hebben we nen dag gespendeerd op het domein van George Washington. Nen tip van de Paul en echt ne goeien! De George had een kast van een huis op een domein van 32 vierkante kilometer. Hij moest da ni zelf onderhouden ze, hij had honderde slaven die da deden, da kon nog in diejen tijd. Een paar jaar voor zen dood heeftem zelf een wiskey distilery gebouwd, naast zenne windmolen. Verstand komt me de jaren zeker...

George Washington's Mansion.

The back porch.

Zijn wiskey distilery.

Boston Baby!

Omdat couchsurfen écht slecht werkt en hostels belachelijk duur zijn ( +- $100 per nacht, 2x ons dagbudget ), zijn we wederom dakloos aangekomen op onze nieuwe besteming. Nieuwe besteming, nieuwe strategie! Deze keer geen bordjes meer, maar een suburb opzoeken en van deur to deur gaan, desnoods vragen of we ni in den hoof moge kampere. Wederom ni echt veel succes en na zo'n huis of 15 was het wel genoeg geweest. Wa uitruste op een bankske en wa water drinke.

Ons bankske stond voor een kerk en daar bleek toch ne gigantischen tuin aan te zijn zeker! Den toon op verkenning, der was een klein afgelegen stukske waar niemand ons kon zien, ideaal, das absoluut plan B. Een half uurke later stond de pastoor daar ineens, dieje had den Toon zien rondsnuffele. Wij ons verhaal gedaan, dieje mense wou ons natuurlijk helpe ma hij was ma ne 'student' van Brazilië. Hij ging het voorleggen aan de groten baas. Ik weet ni of 'm daar God mee bedoelde of ni, maakt ni uit want het was positief nieuws: we konden een nachtje blijven. Al een sjance da we toch ons tentjes opgesteld hadden (het was zo'n goei weer dat ge eigenlijk in ope lucht kon slape), om 5 uur ginge de sproeiers van den tuin aan. Nu wete we ineens da ons tentjes waterdicht zijn.

Achter dees kerk hebben we mogen kampere!

De pastoor is ons kome wekke me een donkin donuts ontbijtje, heerlijk, ons geloof is hersteld! Alsof dieje mens nog ni genoeg had gedaan, had 'm ook nog een verblijf voor de volgenden dag gefixt, bij Chris en Antonio, een braziliaans koppel die op punt stonde te verhuize ma daarom ni minder gastvrij waren.

Wij onzen dag gevuld me het MIT museum, MIT zelf en harvard. Het museum was wel de moeite, de twee universiteiten sloegen wa tegen, 't is zomer he. Geen hol te zien en dus ook geen feestjes. Jammer! Tegen da we terug waren hadde die Brazilianen daar een buffet klaar staan, abnormaal! Pasta, lasagna, bbq, ijs, fruit, ... Alles moest op want morge verhuisde ze toch! Hoe gaat da spreekwoord weer van da gat en die boter?

De volgenden dag heeft den antonio ons nog verniet op de metro naar het zuid station gezet. Daar hebben we ons bagage ergens kunnen achterlaten. Tijd om Boston zelf te verkenne! Een heel groot deel van de geschiedenis van Amerika speelt zich af in en rond Boston. Er loopt dan ook een 'Freedom trail' door Boston, een rode lijn die ge kunt volgen langs alle bezienswaardigheden. Nen aanrader! Na da trail echt wel kapot, een paar pintjes gedronken in een kroegske en een slaapplekske gon zoeke. Int station waar we zijn aangekomen van New York, was nen bus terminaal waar we konde slape, der ligt altijd wel wa volk da op een bus aant wachten is!

Massachusetts State House

Museums in Boston zelf bleken buiten ons budget te zijn, ma we hadde nog nen tip gehad van een vrouw in London die lang in Boston gewoond had. Plymouth it is! Da is waar de eerste koloniste zijn aangekomen. Er is zelfs een dorpke da er uitziet als in 1620, een soort bokrijk eigenlijk. Na een nachtje opt strand en een bezoek aan da dorpke moesten we terug na Boston om ons bus naar New York te halen. Ma blijkbaar rijden er geen treine int weekend naar dees hol, want da is het eigenlijk, dus nog zelf de bus moete uitvlooien. De bushalt was op de autostrade, volgens een lokale jogster best wandelbaar. Wij hebbe daar ons bedenkinge bij...

Plymouth plantation.

Boston was de moeite, nen dikken aanrader ma brengt uwe portefeuille mee of ne slaapzak :-)

We're going to New York!

Aangekomen in New York, geen idee waar we gaan verblijven maar die leuke mense van de US imigration willen toch graag weten waar we gaan verblijven. Ik denk da ze ons graag willen komen bezoeken of zo...

De subway van de luchthaven naar central park gepakt en vriendelijk naar een verblijfplaats zoeken. Het resultaat is hieronder te zien.

Geen bijschrift nodig denk ik...

Ofwel werkt dieje ni, ofwel zien we er te eng uit om het te doen machere. Laatste poging... iemand die ik ken woont ergens in Brooklyn. Eens horen of we daar ni terecht kunnen.

Hoera, een dak boven onze kop. Ni bij dieje maat want hij verbleef zelf tijdelijk bij ne maat maar daar konde we ook terecht. Ne maat van ne maat is gw ne maat dage nog ni kent!

Ik ben al eens in New York geweest, 4 jaar geleden, maar er is hier echt zoveel te zien. Zo zijn we naar Coney Island geweest en uiteraard ook wat doelloos rondgewandeld in New York. Het niewe WTC is ook bijna af en dat moesten we dan ook gezien hebben. Rondom de nieuwe gebouwen is er ook een herdenking voor de slachtoffers, confronterend was de naam van een vrouw aangevuld met 'and her unborn child'.

Het nieuwe WTC - Freedom tower.

In Staten Island hebben we ook een dagske doorgebracht. Heel schoon en rustig, maar verder eigenlijk ni veel te zien. En geloof het of ni, we hebben ook ne volledigen dag in het National Museum of History gespendeerd. Diezelfden dag ook naar de Yankees gegaan, voor 10 dollar, kunde ni voor sukkelen he? Om eerlijk te zijn? De saaiste sport da we ooit gezien hebben. Zonder twijfel! We zijn zelfs voor het einde van het 7de inning naar huis gegaan.

Een typisch 'huizeke' op Staten Island.

Yankee stadion.

In het weekend kunde ook naar Governour Island geweest, maar da kunde enkel int weekend bezoeken. Wel super aangenaam, er was daar een klein festivalleke, ni echt muziek ma toch. Ook een fantastisch zicht op de skyline van Manhattan.

New York skyline.

Wa ook ni mocht ontbreken is een dagske central park. Daar kunde dagen rondlopen en nog altijd ni overal zijn geweeest. Ik moest ook terug naar de deli's in Harlem, HEMELSE broodjes, het vet drupt er af, ma kom!

Toen we door central park aant wandelen waren, zagen we ne poster dat er optredens waren me Ben Howard en Michael Kiwanuka. Tickets waren uitverkocht, ma vanop ne rots konde eigenlijk het podium nog wel zien. Tege den tijd van het optreden dus terug gekomen en uiteindelijk nog me nen hoop zweden en ne New Yorker ontmoet en het festivalleke afgesloten in een goeikope bar. Eerste echte feestje :-) Tot in Boston y'all!

Toon mocht ni binne me een marcelleke...

Via London

België definitief achter ons gelaten en de Eurostar naar Londen genomen. Aangekomen in Londen, ne subway en trein later eindelijk 'Den Dave' gezien. Ne maat van den Toon van in Muhlbach. Dieje nam ons ineens mee naar een bar om onze eerst (ma zeker ni de laatste) buitenlandse pint te drinken. Daarna nog een half uurtje rijden naar zijn thuis. Hoewel, huis, zeg maar kasteel! Pizzake eten en slapen, queensize bed, gezellig :-)

Eerste 'bezienswaardigheid' in London

Volgende morgen me den Dave zijn vrouwke mee naar het station gereden om daar de shuttle naar Heathrow te nemen. Eventjes aanschuiven voor onze ticketjes en dan wachten op onze vlucht. Of da dachten we... "Jullie vlucht is overboekt, gelieve in rij A12 aan te schuiven, daar zullen ze jullie verder helpen". Hmmm goei begin is ander. Maar da veranderde al snel. we kregen een gratis ontbijt aangeboden terwijl we uitzochten of onze vlucht nu effectief overboekt was. Na ons ontbijt mochten we terugkomen, de vlucht was effectief overboekt maar als we vrijwillig afstapte kregen we 300 euro en twee uur later al een nieuwe vlucht. Alleez dan, als het echt moet...

Twee uur later effectief de vlieger op, als elke vlucht zo verloopt, dan kant nog wel wa langer dure...