T.I.N.

Weggepest uit de States, ma vol goeie moed naar Managua. Daar redelijk laat aangekome en den taxi moete pakke want er rede geen busse meer. Die op de luchthave vroege allemaal $20, wij wa gewandeld en buite de luchthave voor $5 gepakt! Hoppa, zo doede da jonge! Waarschijnlijk nog te veel betaald ma kom. Na ne lange dag reize was ons da zeker waard.

Volgenden dag wa gon sightseen, ma der is ni veel te zien in Managua. We hebbe daar wel feestelijk gedineerd me een prachtig zicht voor zo'n $20... In totaal! We hebbe dan toch een museum en een heel oude kerk, getroffen door aardbevingen, gevonden. Toen we bijna alles gezien hadde wa er te zien is in Managua, werd het daar ineens pikdonker en wind langs alle kante. Tijd om nor den hostel te gaan! We werden daar nog verbij 'gelope' door een oud vrouwke die ma ont roepe was: "Tornado, tornado, tornado!!" Ma da was nu wel overdreve...

Het zicht van ons 'luxe' restaurant.

Midde in het museum hebbe ze efkes een paar plantjes gezet, moet kunne...

De prachtige maar helaas bouwvallige kerk.

Me wa volk van Managua (Steven van Texas en Drew van Australië) zijn we dan nor Leon getrokken. Het origineel plan was om te gaan vulcanoboarde ma da is misgelope en we zijn daar blijve plakke. Der zijn ook nog 2 Amerikaanse die we kende vanuit Managua ons kome bijvoegen, Selena en Adriana vanuit D.C. Wa sightseen, wa opt strand rondgehange en na een paar dage eindelijk kunne gaan vulcanoboarde me als afsluiter een bezoek aan ne prive laguna! Schitterend, desondanks de 3 platte bande onderweg, wa wel een avontuur op zich was!

Zicht van Leon van boven op de kathedraal.

Zonsondergang van den beachhostel.

Vulkaanboardeuuuh!!!

Chille @ the laguna, nice!

 Van Leon zijn we dan naar Granada getrokken, eigenlijk zijn we ni altijd me dezelfde mensen onderweg geweest, maar toch zo goe als, hier en daar was er eens iemand weg voor nen dag ma super gezellig verder! En Granada zelf was ook de moeite, klein en in coloniale stijl. We hebben daar ne feesthostel gevonden waar den eigenaar ni liever deed dan zen gaste de stad en de places to be liet zien. Als afsluiter hebbe we daar nog nen boottocht gedaan van eiland na eiland en op sommige zate zelfs ape. Op eentje ook lekker gaan ete, zalig!

Granada 'City' square.

Schoon kerkskes me hope in Nicaragua.

Hungry hungry monkey.

Een van de vele eilanden rond Granada.

Volgende halte was Isla Ometepe, wa eigenlijk besta uit 2 vulkane me ne 'weg'. Van den boot een lift gekrege van ne vriendelijke mens dieje werkte voor nen hostel en gezien onze geplanden hostel vol zat, hebbe we ma dieje zijnen hostel gekoze. Genne spijt van, goeikoop en superlekker eten! Nen dag gespendeerd op het eiland, naar een klein watervalleke getrokke ma dan hadde het zowa gezien al ge gene vulkaan wou beklimme. De laatsten tijd al genoeg berge gezien dus neje mercie! Op de weg terug naar den boot is er ook ma één bus en die zat bijgevolg goe vol. Den boot zelf was wa lek en moest me een 'handpomp' drijvend blijve...

Een van de vulkanen waar Ometepe uit bestaat.

Zo vervoere de locals hun bagage.

Poempe of verzuipe...

San Juan del Sur is ver uit ons favoriete plek uit Nicaragua. We hebbe daar Halloween gevierd en omda we geen verkleedklere hadde, hebbe we ons lake rond ons gezwierd als nen Toga. Nog een paar sandale aan en kleir! In het dorpke zelf is ni veel te zien ma het uitzicht van onzen hostel (the naked tiger, aanrader!!!) was fenomenaal! Ook nen heel aangename sfeer en zondag is daar letterlijk ne feestdag! Sunday funday... Daarmee zat onzen tijd in Nicaragua er op, veel langer gebleve dan gepland ma het was 't waard!!

Zicht van uit de Naked Tiger op San Juan del Sur.

El Pueblo

San Diego is de geboorteplaats van California, een stad die we dus nie wille missen. Onze laatste lift van Yannick en Rachel gekregen en terug op onzen alleen. We hadde in Yosemite een ouder koppel, Ron en Conny, leren kennen die ons wel onderdak woue geven. Die hun kinderen waren uit huis en vonden het wel tof wa wij aan het doen waren. Technisch gezien ni echt San Diego maar Escondido. Geen ramp, we waren eigenlijk wel eens toe aan een paar rustiger dagen. Daar aangekomen stond er zelf avondeten voor ons klaar, super vriendelijk mensen en we hebben dan ook me plezier een van de volgende dagen gekookt. Pasta... echt meer kunne we ni :-D

Ronny, Conny en wij... same me nen hoop halloween poppen in een restaurent van vrienden.

Om San Diego zelf te verkennen hebben we weer ne couchsurfhost gezocht, de Shane, wederom nen topkerel. Werkte enorm veel ma wij trekke onzen plan, perfect dus. Ma voor da we bij de Shane zijne aangekomen, zijn we me Ron en Con nor de San Diego Zoo gegaan. Gigantisch groot, redelijk duur ma zeker de moeite waard. Savonds zijn we dan zelf maar San Diego gon verkenne. We zijn terecht gekome in een keet me ne mechanische stier, zegt al genoeg zeker? Daar wa volk lere kenne waar er twee van verjaarde, die ons mee genome naar hun hotel... GRATIS BIER, konde we toch ni nee tegen zeggen? De volgenden dag ipv Tijuana in Vista terecht geraakt, geen ramp, daar was een arcade hall en een 'batting cage'. Genoeg om ons te amuseren dus.

Amerikaans symbool.

Das wel heel dicht he maat...

Beste zoo tot nu toe!

De volgenden ochtend geprobeerd om terug bij onzen host in San Diego te raken, zondag is genen topdag voor openbaar vervoer. Autorit van 45 minuten... 6,5 uur over gedaan. Wij dan me de Shane nog wa gon shoppe, den Toon wou ne kodak, ma elk model in elke winkel da hij just koos, was uitverkocht en ze woue niks van het toonzaalmodel doen... Dan maar naar Point Loma. Tip gekregen da ge daar een schitterend zicht op de stad had en daar stond ook nen oude ma nog werkende vuurtoren. Uiteraard, government shutdown, da spel gesloten. Ma der hong alleen een bordje, alles was nog ope... Laat ons zegge da het bordje ni echt indruk gemaakt heeft!

Vuurtoren op Point Loma

San Diego... Schitterend zicht!

Op den terugweg stond der natuurlijk nen auto, ne ranger dachte wij, ff schuilen en dieje zal wel weg gaan... tot we hoorde 'You can come out now'. Miljaar! Heel vriendelijk en kalm gebleven, ma 5 minute later hadde we toch handboeie aan. Het bleek ne flik te zijn en het was 'only for his safety whil he checked us out'. Trespassing on federal property bleek het 'misdrijf' te zijn ma na een kwartier en nen dikke preek, mochte we beschikken. De Shane was in den otto gebeleven, al een sjance want voor nen Amerikaan had da een pak erger geweest zo blijkt.

Volgende morgend eindelijk op weg ma Tijuana, daar aangekomen hadden we al rap door da da ni ons scene is... We hebbe het daar een uur en half volgehouden en zijn dan ma braaf terug naar de US gegaan. Border control werden we apart gezet van de Mexicane, goei zaak want ons lijn ging een pak rapper. Ze vroege natuurlijk weer nen hoop vrage waardoor we na een paar minute weeral apart in een speciaal hokske zate. Twam er op neer da ze ons visa ni woue verlenge en da we 6 dage hadde op te rotte, of ze ginge ons zelf terugsturen naar België... Voor wie ni genoeg geld heeft voor een heen en terug vlucht, gouden tip! Swat, direct dan ma terug na de Shane, dieje ons afgezet bij Ron en Con want de meeste spulle van ons lagen daar nog. Ons laatste dagen doorgebracht langs de kustlijn en in L.A. want we hebbe dan ma een vlucht geboekt naar Nicaragua, goeikoopste was van L.A. naar Managua. Spijtig en duurder ma wel een paar extra landen in het vooruitzicht. Keeping positive en dikke vinger voor de US!

Zelfs gene stempel gekregen, er was zelfs genne control! Viva Mexico!!!