De grens over van Venezuela naar Brazilië. Natuurlijk weeral tege gehoude en ons zakke moete late controlere, hoe kan het ook anders! Van de grens na Boa Vista en vandaar een paar uur later na Manaus. Smorgens vroeg aangekomen en direct aangesproke door ne kerel dieje voor een hotel werkte. Ma wij hadde al slaapplek via couchsurfing.
Ete ff late zakken en dan naar een plek me gigantische waterlelies. Daar zate ook aapkes en piranhas. Een beetje verder mochte we me roze dofijne gaan zwemme. Bangelijk! Afsluiter was een ritueel van ne lokale stam ma daar was ik ni zone fan van. Wa pintjes drinke me den David en wachte tot Grasi (onzen host in Manaus) klaar was me werke. Den taxi naar daar en die ons drekt me naar een club genome. Wa nen eersten dag Brazil seg!
|
Onderweg nor de lelies nog effe wa apekes voedere/ |
|
De grootste lelies zijn door een overstroming weggespoeld ma toch nog altijd indrukwekkend. |
|
De lokale amazone bevolking die na hunne 'show' gewoon een adidas tshirtje aantrokke, moet kunne. |
In Belém hadde weer nen host, de Lysmar, wederom nen topkerel! Wij woue van de have naar dieje zen thuis wandele, ma na 10 mense aan te spreke die allemaal zeiden "taxi", begonne we aan de wandelbaarheid te twijfelen. Toen iemand ons zelfs geld aanbood om de taxi te kunne betale, hadde we pas door da het ni de meest wandelbare buurt was. Swat, taxi in en goe aangekome. Direct naar den botonical garden gegaan. Bij ons zou da gw de zoo van Antwerpe zijn geweest, zo groot was da spel. 'S avonds naar ne carnaval warming up geweest, super plezant!
|
Een echte wandelende tak. |
|
Krokodil? Aligator? Ne gigantische kaiman ja! |
|
Opwarmetje voor carnaval. En danse, danse, danse!!! |
Vlak voor we vertrokke zijn we nog na de amazone brouwerij geweest en na onze eerste couchsurf meeting waar we het meest typische drankske van Brazilië krege : Cachaça de jambo. Heel straf spul. Ze maken daar me limoen en suiker Caipirinha van, veel beter ma zo zoet dage den alcohol nimer proeft dus oppasse! Tijd om richting Belo Horizonte te vertrekken.
Belo Horizonte is vooral de stad van de bars en het nachtleven. Ma we hebbe toch ons best gedaan om wa cultuur te zien. Het zicht op de stad is zeker en vast de moeite. De lichtjes zien aangaan waneer de zon onder ga, is fantastisch. Het stadion van B.H. stond er ook al dus is (integenstelling tot da van Manaus) wel volledig klaar. Beetje verder is er een schoon meer ma ge moogt er ni in zwemme, waarom kon ons echter niemand vertelle.
Florionapolis, helaas laatste bestemming in Brazilië, is dan weer vooral geniete van de natuur. Wederom ni zo veel tijd en dan nog nen halven orkaan over ons gekregen ma da heeft ons er ni van weerhouden om toch een verlate strand en laguna te vinden. Een volgend land nadert...
|
Schoon stukske verlaten strand!! We hebbe der dan ook 2h voor moete hike. |