El Pueblo

San Diego is de geboorteplaats van California, een stad die we dus nie wille missen. Onze laatste lift van Yannick en Rachel gekregen en terug op onzen alleen. We hadde in Yosemite een ouder koppel, Ron en Conny, leren kennen die ons wel onderdak woue geven. Die hun kinderen waren uit huis en vonden het wel tof wa wij aan het doen waren. Technisch gezien ni echt San Diego maar Escondido. Geen ramp, we waren eigenlijk wel eens toe aan een paar rustiger dagen. Daar aangekomen stond er zelf avondeten voor ons klaar, super vriendelijk mensen en we hebben dan ook me plezier een van de volgende dagen gekookt. Pasta... echt meer kunne we ni :-D

Ronny, Conny en wij... same me nen hoop halloween poppen in een restaurent van vrienden.

Om San Diego zelf te verkennen hebben we weer ne couchsurfhost gezocht, de Shane, wederom nen topkerel. Werkte enorm veel ma wij trekke onzen plan, perfect dus. Ma voor da we bij de Shane zijne aangekomen, zijn we me Ron en Con nor de San Diego Zoo gegaan. Gigantisch groot, redelijk duur ma zeker de moeite waard. Savonds zijn we dan zelf maar San Diego gon verkenne. We zijn terecht gekome in een keet me ne mechanische stier, zegt al genoeg zeker? Daar wa volk lere kenne waar er twee van verjaarde, die ons mee genome naar hun hotel... GRATIS BIER, konde we toch ni nee tegen zeggen? De volgenden dag ipv Tijuana in Vista terecht geraakt, geen ramp, daar was een arcade hall en een 'batting cage'. Genoeg om ons te amuseren dus.

Amerikaans symbool.

Das wel heel dicht he maat...

Beste zoo tot nu toe!

De volgenden ochtend geprobeerd om terug bij onzen host in San Diego te raken, zondag is genen topdag voor openbaar vervoer. Autorit van 45 minuten... 6,5 uur over gedaan. Wij dan me de Shane nog wa gon shoppe, den Toon wou ne kodak, ma elk model in elke winkel da hij just koos, was uitverkocht en ze woue niks van het toonzaalmodel doen... Dan maar naar Point Loma. Tip gekregen da ge daar een schitterend zicht op de stad had en daar stond ook nen oude ma nog werkende vuurtoren. Uiteraard, government shutdown, da spel gesloten. Ma der hong alleen een bordje, alles was nog ope... Laat ons zegge da het bordje ni echt indruk gemaakt heeft!

Vuurtoren op Point Loma

San Diego... Schitterend zicht!

Op den terugweg stond der natuurlijk nen auto, ne ranger dachte wij, ff schuilen en dieje zal wel weg gaan... tot we hoorde 'You can come out now'. Miljaar! Heel vriendelijk en kalm gebleven, ma 5 minute later hadde we toch handboeie aan. Het bleek ne flik te zijn en het was 'only for his safety whil he checked us out'. Trespassing on federal property bleek het 'misdrijf' te zijn ma na een kwartier en nen dikke preek, mochte we beschikken. De Shane was in den otto gebeleven, al een sjance want voor nen Amerikaan had da een pak erger geweest zo blijkt.

Volgende morgend eindelijk op weg ma Tijuana, daar aangekomen hadden we al rap door da da ni ons scene is... We hebbe het daar een uur en half volgehouden en zijn dan ma braaf terug naar de US gegaan. Border control werden we apart gezet van de Mexicane, goei zaak want ons lijn ging een pak rapper. Ze vroege natuurlijk weer nen hoop vrage waardoor we na een paar minute weeral apart in een speciaal hokske zate. Twam er op neer da ze ons visa ni woue verlenge en da we 6 dage hadde op te rotte, of ze ginge ons zelf terugsturen naar België... Voor wie ni genoeg geld heeft voor een heen en terug vlucht, gouden tip! Swat, direct dan ma terug na de Shane, dieje ons afgezet bij Ron en Con want de meeste spulle van ons lagen daar nog. Ons laatste dagen doorgebracht langs de kustlijn en in L.A. want we hebbe dan ma een vlucht geboekt naar Nicaragua, goeikoopste was van L.A. naar Managua. Spijtig en duurder ma wel een paar extra landen in het vooruitzicht. Keeping positive en dikke vinger voor de US!

Zelfs gene stempel gekregen, er was zelfs genne control! Viva Mexico!!!